Ekwador położony jest na wybrzeżu zachodnim Ameryki Południowej nad Oceanem Spokojnym, w sąsiedztwie Peru (z którym graniczy na południu) i Kolumbii (z którą dzieli granicę północną), po obu stronach równika – stąd pochodzi nazwa państwa, gdyż „ecuador” w tłumaczeniu z języka hiszpańskiego oznacza „równik”. Do kraju należą oddalone o 900km znajdujące się na Oceanie Spokojnym Wyspy Galapagos.
Ekwador jest najmniejszym państwem Ameryki Południowej, ale bardzo zróżnicowanym pod względem ukształtowania powierzchni i niezwykle atrakcyjnym turystycznie. Przemierzając niewielkie odległości można zobaczyć i przeżyć bardzo wiele. Największym atutem tej pięknej krainy jest jej bujna przyroda – żyje tutaj tysiące gatunków zwierząt i roślin. Interesująca jest tutejsza barwna kultura będąca połączeniem tradycji Indian i pierwszych kolonizatorów, powstałe z tego połączenia zwyczaje, kuchnia, stroje i muzyka.Wycieczka do Ekwadoru to także okazja do poznania ciekawej historii Ameryki Południowej – historii, w której przeplatają się opowieści o plemionach Indian, przybyszach z Europy, piratach, wojnach i burzliwym kształtowaniu się dzisiejszych granic tamtejszych państw.
Tereny współczesnego Ekwadoru zamieszkiwane były od wieków przez rolnicze plemiona indiańskie (pierwsze ślady obecności ludzkiej pochodzą z około 8000 roku p.n.e.). W XV wieku podbite zostały przez Inków i włączone do ich imperium. W 1526 roku Ekwador odkryli hiszpańscy podróżnicy – Francisco Pizarro i Diego de Almagra. Niecałe dziesięć lat później, bo w 1534 roku, został całkowicie zdobyty przez przybyszów z Europy (przewodził im konkwistador Sebastian de Belalcázar) i włączony do Peru. Wtedy też założono dzisiejszą stolicę państwa, Quito (San Francisco de Quito), które z czasem stało się istotnym centrum kulturalnym i gospodarczym, głównie dzięki złożom srebra i złota, których pod dostatkiem było w pobliżu. W XVIII wieku miasto zostało włączone do hiszpańskiej kolonii, Nowej Granady. Ludność kreolska przez cały ten czas coraz bardziej buntowała się przeciwko uzależnieniu od Hiszpanii, dochodziło do powstań. Quito zostało wyzwolone w 1822 roku i wraz z prowincją o tej samej nazwie wstąpiło do Wielkiej Kolumbii, federacyjnej republiki Ameryki Południowej, do której należała także Wenezuela, Kolumbia i Panama. W 1824 roku prowincja Quito przyjęła nazwę Ekwador, a od 1830 roku jest to samodzielne, niepodległe państwo (w tym czasie Wielka Kolumbia rozpadła się).
Przez lata następne w Ekwadorze dochodziło do licznych konfliktów wewnętrznych i na granicach z sąsiednimi krajami. Stopniowo w państwie, głównie w gospodarce, coraz większe znaczenie zyskiwał handel zagraniczny i zależność od obcego kapitału finansowego. W czasie II wojny światowej Ekwador prowadził wojnę z Niemcami i Włochami, co przyczyniło się do uzyskania pomocy gospodarczej od USA. Po wojnie dużą rolę odgrywa wydobywanie ropy naftowej oraz rolnictwo, a w ostatnich latach także turystyka.
Ekwador dzieli się na trzy główne krainy geograficzne: na zachodzie usytuowana jest Costa – wybrzeże, na wschodzie Oriente – dżungla, a w centrum górzyste tereny Sierra. 50% obszaru kraju zajmują lasy, to także tereny wyjątkowo aktywne sejsmicznie. Odległości w kraju są naprawdę niewielkie, w ciągu kilkunastodniowego pobytu można odwiedzić wszystkie te miejsca. Warto dowiedzieć się wcześniej, co każdy z regionów ma najciekawszego do zaoferowania turystom.
Na wybrzeżu pełno jest pięknych, słonecznych, czystych plaż oblewanych wodami ciepłego, przejrzystego morza. Ciągnie się tutaj Ruta del Sol, Szlak Słońca, przy którym znajdują się znane kurorty nadmorskie Punta Blanca, Playas i Puerto López. To doskonałe miejsca do błogiego, bezstresowego wypoczynku w pięknej scenerii, w otoczeniu palm, hibiskusów i wielu innych egzotycznych roślin. Blisko plaż znajduje się dużo hoteli i restauracji. Popularne wśród turystów wypoczywających w tej części kraju jest nurkowanie wśród kolorowych ryb i wodnej roślinności oraz surfing. Na wybrzeżu znajduje się największe miasto i najważniejszy port Ekwadoru zwany Perłą Pacyfiku, Guayaquil. Założone zostało w 1537 roku. Warto tam wybrać się na liczne targowiska i na promenadę Malecón nad rzeką Guayas, z której podziwiać można piękne widoki. Koniecznie zobaczyć trzeba zaprojektowany przezEiffela pałac de Cristal, a czas miło spędzić można w licznych restauracjach przy dźwiękach narodowej muzyki pasillo. Niedaleko oceanu zlokalizowany jest Park Narodowy Machalilla – obejmuje on bujny las tropikalny i klika wysp. Nazywany jest małym Galapagos ze względu na okazałą roślinność i wiele gatunków zwierząt, które można tam obserwować.
Przez środek Ekwadoru ciągną się Andy Ekwadorskie z dwoma głównymi pasmami: Kordyliera Zachodnia i Środkowa. Występują tam ciekawe trasy do uprawiania trekkingu. Góry Ekwadoru na podróżnych zawsze wywierają duże wrażenie swoim ogromem i majestatem. Najwyższym szczytem jest Chimborazo o wysokości 6268m n.p.m. nazywany „wielką śnieżną górą”, ponieważ na jego szczycie zawsze jest lód i śnieg. Najpopularniejsza w tej części kraju jest wycieczka Aleją Wulkanów (Avenida de los Volcanes). Znajdują się tutaj najbardziej aktywne na świecie i zarazem najwyższe wulkany, m.in.: Cotopaxi, Sagany, Tungurahua i Pichincha. Ten ostatni znajduje się zaledwie 50km od stolicy kraju, Quito. Miasto położone jest na wysokości 2850m n.p.m. Ma niesamowity klimat. Otoczone jest górami i wypełnione niezwykłą architekturą kolonialną oraz kulturą indiańską przejawiającą się przede wszystkim w strojach mieszkańców i urokliwych sklepikach z rękodziełami. Quito znajduje się na liście światowego dziedzictwaUNESCO. Najpiękniejsze jest stare miasto, które istnieje już od 1534 roku. Najważniejsze zabytki to Bazylika Narodowego Ślubowania oraz wiele kościołów, m.in. św. Dominika i św. Franciszka – w tym ostatnim kręcone były sceny filmu „Dowód życia” zMeg Ryan i Russellem Crowe’lem w rolach głównych. 13km od stolicy leży miasto Mitad del Mundo (Środek Świata). Znajduje się tu Pomnik Równika, a największą atrakcją jest możliwość postawienia jednej nogi na półkuli południowej, a drugiej równocześnie na półkuli północnej.
Na liście światowego dziedzictwa UNESCO jest także Cuenca założona w 1557 roku. Jest to trzecie co do wielkości miasto kraju, znajdują się tam zabytkowe budynki i kościoły. Jest to słynne miejsce spotkań ekwadorskiej bohemy artystycznej. Jednym z bardziej urokliwych miejsc kraju jest miasto Otovalo, w którym co niedzielę odbywa się wielki targ. Można zakupić tam wiele pamiątek i przedmiotów związanych z miejscową kulturą. Tradycja Indian jest tam ciągle żywa i wciąż kultywowana, a mieszkańcy na co dzień noszą tradycyjne stroje. Niedaleko miasta znajduje się wodospad Las Cascadas de Peguche i powulkaniczne jeziora Laguna de San Pablo oraz Laguna de Cuicocha.
Dżungla w Ekwadorze to przede wszystkim największe na świecie bujne lasy deszczowe położone w dolinie rzeki Napo. Można obserwować tam tysiące gatunków roślin i dzikich zwierząt: ptaków, ssaków, gadów i owadów w ich naturalnym środowisku. Warto odwiedzić rezerwaty przyrody, m.in. Misahualli słynący z tropikalnych motyli. Oprócz unikatowych okazów przyrodniczych, fascynująca jest możliwość poznania życia Indian mieszkających w głębi dżungli – odważni turyści mogą zostać tam nawet na noc. Popularnym sposobem zwiedzania lasów równikowych jest spływ rzeką Napo pod opieką przewodnika.
Najliczniej odwiedzane przez wczasowiczów są oddalone o 900km od lądu Wyspy Galapagos, czyli Wsypy Żółwie (Archipiélago de Colon). O tej niesamowitej krainie trudno opowiedzieć w kilku zdaniach – jedno jest pewnie: urzeka, zachwyca, zdumiewa. W relacjach z podróży do tego zakątka pojawia się często stwierdzenie, iż Wyspy Galapagos to „cud natury”. Tym, co tutaj najbardziej unikatowe to przyroda – na jej obserwacji Darwin oparł swoją teorię ewolucji. Niemal w całości stanowią obszar Parku Narodowego, znajdują się również na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Pod ochroną są także wody oceaniczne w pobliżu archipelagu tworzące Rezerwat Morski Galapagos. Mieszka tutaj bardzo wiele gatunków zwierząt – niektóre z nich występują tylko i wyłącznie na ekwadorskich wyspach. Są to m.in. legwany morskie, pingwiny równikowe, sowa galapagoska i ogromne żółwie słoniowe, a także wiele innych. Zaskakujące jest to, że zwierzęta te w większości nie obawiają się ludzi i można im przyjrzeć się z naprawdę niewielkich odległości. Podziwiać można tu też zapierające dech w piersiach widoki albo nurkować w przejrzystych wodach w otoczeniu ogromnych, choć niegroźnych ryb.
Lokalna kuchnia jest bardzo smaczna, aczkolwiek dla podróżnych czasem szokująca. Dzieje się tak przede wszystkim za sprawą najpopularniejszego dania ekwadorskiego, którym jest świnka morska (cuy) przyrządzana na wiele różnych sposobów. Spożywana była już w Imperium Inków, jednak początkowo składana była jako ofiara dla bogów, a dopiero z czasem odkryto jej walory smakowe. Innym daniem budzącym mieszane uczucia wśród turystów jest zupa z jąder byka (tronquito). Oprócz tego jada się wiele owoców i warzyw, przede wszystkim ziemniaków, soi, kukurydzy i bananów. Ekwador jest największym na świecie eksporterem tych żółtych owoców. Duże znaczenie ma także uprawa kakao, kawy, trzciny cukrowej i cytrusów. Serwuje się również dania z ryżu, wieprzowiny i kurczaka oraz z owoców morza, przede wszystkim z tuńczyków, pstrągów i krewetek. Warto spróbować placków kukurydzianych i herbaty z liści koki.
W Ekwadorze występuje klimat równikowy z dwoma porami roku: suchą i deszczową. W różnych częściach kraju może jednak panować zupełnie inna pogoda – związane jest to z wysokością nad poziomem morza, bliskością oceanu i wpływem zimnego Prądu Peruwiańskiego. Na terenach górskich pora sucha trwa od czerwca do września, ale sprzyjające warunki do odbywania wycieczekpanują w zasadzie przez cały rok. Im wyżej, tym oczywiście chłodniej. Wybrzeża oraz Wyspy Galapagos najlepiej odwiedzić między majem a grudniem, kiedy rzadko pada, a temperatury są niższe. Te rejony tłumnie są jednak odwiedzane w czasie gorącej pory deszczowej (od stycznia do kwietnia) – gwałtowne ulewny na przemian z upałami nie odstraszają zwolenników kąpieli morskich. Najwięcej opadów występuje w rejonie Oriente.
Ekwador zamieszkuje ponad 13mln ludzi – w zdecydowanej większości są to Indianie, Metysi, ale także Kreole i Mulaci. Językiem urzędowym jest hiszpański, ludność miejscowa porozumiewa się także w keczua i chibcha. Głównym wyznaniem jest katolicyzm. Walutą tego państwa od 2000 roku jest amerykański dolar.
Od 2005 roku podróżni z Polski przebywający w Ekwadorze do 30 dni nie muszą posiadać wizy, a jedynie paszport ważny min. przez 6 miesięcy. Lokalna polityka jest jednak do tej pory dość niejednolita – wybierając się do konkretnego regionu warto upewnić się wcześniej w Ambasadzie Ekwadoru w Warszawie, czy wiza z pewnością nie jest konieczna. Jeśli planujemy podróż samochodem, na miejscu wymagane jest międzynarodowe prawo jazdy.
Przed wakacjami w tej części świata nie ma obowiązku szczepień, zalecane są jednak szczepienia przeciwko żółtej febrze, wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B oraz durowi brzusznemu i wściekliźnie. Warto pamiętać, zwłaszcza wybierając się do dżungli, o zagrożeniu malarią. W górach mogą zdarzyć się dolegliwości spowodowane różnicami wysokości.
W Ekwadorze są dwa międzynarodowe lotniska: w Quito i Guayaguil. Nie ma bezpośrednich połączeń z Polski, można dostać się tam z wielu innych europejskich lotnisk (Madryt, Barcelona, Londyn) lub krajów leżących w Ameryce (z USA, Meksyku). Można również dojechać najpierw do sąsiedniego Peru lub Kolumbii, a stamtąd złapać autokar do Ekwadoru. Na Wyspy Galapagos kursują bezpośrednie samoloty z Quito – lot trwa niecałe dwie godziny.
Państwo to oferuje wiele miejsc noclegowych, przede wszystkim w miejscowościach turystycznych i ich pobliżu. Są tam hotele,apartamenty i kwatery prywatne o różnym standardzie. Najlepiej jest dokonać wcześniejszej rezerwacji, można także wybrać najdogodniejszą dla nas formę spędzenia wczasów first i last munute bądź all inclusive, które znajdują się w ofercie biur podróży organizujących wycieczki do Ekwadoru. Na Wyspach Galapagos już samo zakwaterowanie stanowi nie lada atrakcję – mieszka się tam w kajutach na statku lub jachcie z dostępem do bieżącej wody i z pełnym wyżywieniem.