Argentyńskie Tango, Słodkie Buenos Aires, tętniące życiem miasto z najszerszą ulicą na świecie (Aveninda 9 Julio) nigdy nie zasypia, opowieści z czasów „gorączki złota”, legendy Indian oraz popularna, dzięki musicalowi Evita Peron. Mnogość atrakcji, cuda natury, które wpisane zostały na Listę Światowego DziedzictwaUNESCO. Niepowtarzalne wodospady Iguazu i wielości możliwości na spędzenie wolnego czasu. A nade wszystko, cechą szczególną Argentyny, jeśli taką dałoby się wyodrębnić, jest szeroko rozumiana różnorodność, dzięki której Argentyna sprawia wrażenie, kraju zarazem najbardziej europejskiego, jak i najbardziej południowego w Ameryce Południowej.

Informacje ogólne

Argentyna to drugi w Ameryce Południowej i ósmy, co do wielkości kraj na świecie, od wieków był celem licznych hiszpańskichi portugalskich ekspedycji po skarby i bogactwa ziem położonych nad południowym Atlantykiem i jak głosi legenda o Sierra del Plata (Srebrne Góry), ziemie te zostały nazwane – po jednej z wypraw w poszukiwaniu srebra na początku XVI wieku, jako srebrne, a termin Argentyna, z łaciny argentum (srebro), pojawia się pierwszy raz na mapie weneckiej z 1536 roku. Od tego czasu kultura,architektura, polityka a nawet zwyczaje będą przedziwną miksturą tego, co w swej esencji europejskie z kulturą pierwotną Indian i plemion pochodzących w prostej linii od Inków. I tak, mimo, że językiem urzędowym jest hiszpański, to w powszechnym użyciu są języki indiańskie takie jak: mapucze, guarani, tobas, matacos, a wielu imigrantów zachowało swą tradycyjną mowę, m. in. w Trelew w Patagonii, ojczystym językiem posługują się przybyli tu w XIX wieku Walijczycy.
Na terenie Argentyny można wyróżnić aż siedem regionów turystycznych.
Stolicą kraju jest miasto (Pomyślnych Wiatrów) Buenos Aires, które swymi rozmiarami plasuje się na drugim miejscu na kontynencie i jest centrum handlowym, kulturalnym i naukowym Argentyny. Tak jak w całej Argentynie również i tu widać różnice. Z jednej strony, stare zabytkowe centrum oraz luksusowe osiedla, otoczone parkami i zielenią, a z drugiej, dzielnice biedy i nędzy (villas miserias) w których żyje prawie milion osób.
Argentyna jest zróżnicowana również pod względem pofałdowania terenu: środkową i północno-zachodnią część Argentyny stanowi nizinna i żyzna Pampa, która od południa sąsiaduje z miejscami pofałdowanym, bogatym w ropę, płaskowyżem Patagonii. Dalej na południe jest subpolarna Ziemia Ognista. Zachodnia część kraju to przedgórza Cuyo oraz góry Andy z najwyższym szczytem Ameryk – Aconcagua 6962 m. n. p. m. Na północy zaś są subtropikalne równiny Grand Chaco a na północnym zachodzieMezopotamia – międzyrzecze Parany i Urugwaju.

Kultura

Bogactwo kulturalne jakim dysponuje Argentyna jest olbrzymie. Miłośnicy literatury jednym tchem mogą wymienić znanych na całym świecie pisarzy: od Julio Cortazara, Jorge Luisa Borgis, Ernesta Sabata przez takie międzynarodowe sławy jak Manuel Puig czy Osvald Rosiano, aż po twórczość emigracyjną (Transatlantyk, Ślub…) Witolda Gombrowicza, który żył i pracował przez lata, jako urzędnik w Buenos Aires.
Znawcy architektury zwracają szczególną uwagę na budynki sakralne i mieszkalne w dawnym stylu hiszpańskim z charakterystycznymi patiami, kolumnowymi portykami, balkonami i tarasami, ale również na pozostałości architektury kolonialnejtak widoczne szczególnie w północno – zachodnim regionie kraju w wąwozach Puny de Atacama, gdzie oprócz wiosek indiańskich zachowały się cenne zabytki z XVI – XVII wieku. Znajdują się tam miasta, które posiadają stricte kolonialny plan zabudowy: Salta,San Salvador, San Miguel de Tucuman, ale również znaleźć można liczne malowidła, kościółki, ruin starych twierdz Inków. Ważną atrakcją turystyczną jest gmach najstarszego uniwersytetu w Argentynie z 1616 roku, który znajduje się w trzecim, co do wielkości mieście – Cordobie. Główną tendencja w sztuce, zwłaszcza użytecznej, jest widoczny na każdym kroku monumentalizm, który co raz częściej bywa łamany działaniami antytradycjonalistycznym.
Miejscowa ludność jest jednak w dużym stopniu pod wpływem kultury europejskiej. W muzyce, sztuce użytkowej, literaturze a nawet w tradycji widać wyraźne wpływy i trendy obowiązujące na starym kontynencie. To samo dotyczy religii. Głównym wyznaniem jest katolicyzm, choć i tu można zauważyć drobne różnice. Odbiegające od doktryn ludowe wierzenia, jak spirytualizm i kult zamarłych. Tłumy pielgrzymów odwiedzają groby znanych postaci. Przedmiotem kultu są również portrety narodowych bohaterów, jak Juana Peron i Evity Peron czy Carlos Gardela.
Najbardziej wyjątkowym zjawiskiem kulturowym dla Argentyny jest niewątpliwie Tango. To właśnie, niegdyś zakazany „taniec ulic” przyciąga najwięcej turystów. Nie ma lepszej wizytówki dla Argentyny niż Tango. Podobno w samym Buenos Aires istnieje kilkadziesiąt odmian. Rytm Tanga najlepiej odzwierciedla charakter Argentyny, od swojej oficjalnej, salonowej formy (Tango de Salon) po przez formy improwizowane (Tango Milonguero), aż do nowoczesnych (Tango Nuevo) i mocno przekształconych form przez twórców muzyki techno i didżejów (Tango Fusion). Wielu adeptów Tanga odwiedza Argentynę tylko z powodu możliwości zgłębienia tajników tego tańca u samych źródeł.

Cuda Natury – główne atrakcje turystyczne

Góry, płaskowyże, rozległe równiny, wodospady Iguazu i niziny schodzące do Oceanu to walory Argentyny. Trudno wymienić wszystkie atrakcje turystyczne, ale to Argentyńczycy mogą się poszczycić, tym, że na terytorium ich kraju znajduje się wspaniałe obiekty dla miłośników wspinaczki i alpinistów.
Do największych należy najwyższy szczyt kontynentu Aconcagua mierząca 6962 m. Jest to wznosząca się w Andach, góra, która przyciąga miłośników wspinaczki z całego świata od 1897 roku, ale każdy alpinista musi osobiście ubiegać się o zezwolenie na próbę zdobycia szczytu, gdyż chętnych jest tak wiele, że dla jej ochrony musiano utworzyć specjalnie chronioną strefę Park Narodowy Cerro Aconcagua. Na miłośników wspinaczki czeka połowę niższa (3133 m n. p. m.), ale uważana za jedna z najtrudniejszych na świecie do zdobycia góra Cerro Torre w Patagoni, która wygląda jak wbity w lód nóź i na tyle skutecznie broni się przed ludźmi, że w latach 1874 – 2005 nikomu nie udało się wejść na jej szczyt. Innymi masywami górskimi, które zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jest region o nazwie Lodowce (Los Glasciares), który w nie dużej części objęty jest ochroną. W rojenie tym mieści się 47 dużych i przeszło 200 mniejszych lodowców, a w samym Parku Narodowym Los Glasciares znajduje się wznoszący się na wysokość 3375 m n. p. m. zapierający dech w piersiach widok Fitz Roy, który pod nazwą Monte Chalten, ze względu na niezwykle strome ściany i trudne warunki pogodowe, też jest znany w środowisku alpinistów, jako wyjątkowo trudny szczyt. Szczególnie warte zobaczenia jest jezioro lodowca Perito Moreno, do którego stup można podpłynąć na katamaranie.
Piękne nieco niższe góry można spotkać na południu kraju mierzące 2500 m masywy powulkaniczne. Ale kiedy Magellan w 1520 roku nadał temu obszarowi nazwę Ziemia Ognista, nie chodziło mu o wyziewy wulkanów, lecz miał przed oczami płonące nocami ogniska wzniecane przez Indian, pierwotnych mieszkańców tych okolic. Podczas gdy na zachodzi dominują ośnieżone szczyty, to na wschodzie przeważają tereny trawiaste i równinne, na których hoduje się bydło.
Jednym z najciekawszych regionów dla turystów jest Patagonia, która zaczyna się wysoko w górach Andach, potem ciągnie się przez Wyżynę Patagońską, na południu sięgając Cieśniny Magellana i Przylądka Horn, aż do Pampy. Określana przez miejscowych, jako sucha rozległa kraina znajdująca się na granicy z Chile. Z jednej strony sięga Andów, gdzie wydobywa się ropę naftową i hoduje bydło, a na wybrzeżu Atlantyku wyodrębnia się półwysep Peninsula Valdez, który znany jest ze sporej populacji dzikich morskich zwierząt. Okoliczne wody zamieszkują: lwy morskie, walenie, orki, wieloryby biskajskie, manaty i otarie. Natomiast w pobliżu Santa Cruz, 105 metrów poniżej poziomu morza leży Laguna del Karbon. Jest to największa depresja obu Ameryk. W Patagonii mieści się też największy i najbardziej znany lodowiec Perito Moreno, który ma po nad 30 km długości i 5 km szerokości oraz 60 m grubości i wciąż powiększa się. Duża atrakcją jest Jaskinia Rąk (Cueva de las Manos), która leży w samym środku Patagonii, lecz trudno się do niej dostać. Najlepszym rozwiązaniem jest wycieczkowy autobus lub samochód. Rysunki skalne można spotkać w wielu miejscach w okolicy Santa Cruz, ale Jaskinia Rąk należy na pewno do najciekawszych.
W końcu tak chętnie odwiedzane przez turystów „Zaginione miasto„, w żadnym innym miejscu na świecie nie ma tylu skamieniałości, które pokazywałyby obraz tego, co miało miejsce w triasie. Strome skalne ściany na tle błękitnego nieba, tworzące kaniony i niezwykłe rzeźby w Parku Narodowym Talampaya La Roja. Natomiast w rezerwacie przyrody w Ischigualasto San Juan w północno zachodniej Argentynie, skalne rzeźby przypominają istoty z filmów science fiction lub przedmioty codziennego użytku. Tuż przy granicy z Chile natura stworzyła wyjątkowy pomnik, zwany Mostem Inków – Puenta del Inca w rejonie Mendoza, powstał dzięki wodzie z gorących źródeł, która naniosła drobinki minerałów różnych skał, które utworzyły naturalny most, który był używany jeszcze przez Inków. Inkowie chętnie wykorzystywali do celów transportowych, ciągnący się od San Salvador de Jujuy do Hamahuaca, na długości 150 km wąwóz Uebrada, nad którym nagie szczyty gór ponad doliną Rio Grande tworzą, dzięki swojej kolorystyce i kształcie, niesamowitą scenerię.
Ale zdecydowanie najpiękniejszym miejscem w Argentynie jest ułożony na granicy z Brazylią Park Narodowy Iguazu, gdzie na rzece Iguazu, znajduje się aż 275 wodospadów (w języku Indian Guarani, czyli Wielka Woda), z których wiele ma szerokość od 2 do 2, 5km. Do najpiękniejszych należą wodospad: Dwóch Braci, Gardziel Diabła (Gargamta del Diablo), który ma wysokości po nad 80 metrów, czy Chico. Wodospady można podziwiać udając się pieszo trasami widokowymi lub spływając rzeką.

Ciekawostki i informacje praktyczne

Argentyna kusi turystów kuchnią i świetnym winem. Steki, w wyglądających na obskurne, barach są wyśmienite. Dnia z wołowiny są chyba najlepsze na świecie, a wina argentyńskiego nie trzeba chyba zachwalać.
W Argentynie, a szczególnie w Buenos Aires funkcjonuje całkiem spora grupa Polonii, która w dużej mierze przybyła tu jeszcze przed II wojną światową, dlatego też można spotkać tu i ówdzie sklepikarzy mówiących po polsku. Duża atrakcją dla turystów są targowiska i markety w stylu hiszpańskim, na których można kupić dosłownie wszystko. Bardzo popularne są targi staroci w niedzielę na San Telmo w Buenos Aires.
Poza Buenos Aires, które tętni tańcem i muzyką, warto zobaczyć Mendozę wraz z jej wieńcami (tutejsze Zakopane), czy Salta, czy urokliwe wioski w Andach (Purmamarca, Tilicara, Marmara), w których można kupić wyroby miejscowej ludności. Są to dobre bazy wypadowe dla pieszych wędrówek.
Dla miłośników otwartych przestrzeni Argentyna jest również ciekawym miejscem, a stepy Pumpy będą niezwykłym przeżyciem. Tam też można spróbować swoich sił w jeździectwie konnym.
Gigantyczne kaktusy i czerwoną ziemię spotkasz kierując się na północny zachód.
Najbardziej zróżnicowane są Andy, które mogą kusić mieniącymi się kolorami, wysokimi szczytami i całkiem płaskimi terenem podgórza.
Dla tych, który chcieliby zobaczyć łapanie byka na lasso, czy spróbować bardziej egzotycznej kuchni argentyńskiej polecić można fiesty i festyny, których w Argentynie jest dużo w trakcie całego roku.
Jak wiadomo Argentyna jest stolicą piłki nożnej, tak naprawdę piłka nożna jest główną religią Argentyny, więc na pewno warto wybrać się na mecz (odbywają się dwa razy w tygodniu) i doświadczyć atmosfery futbolowego święta.
Buenos Aires jest głównym węzłem komunikacyjnym Argentyny. Do miasta przylecieć można samolotem, na jedno z dwóch znajdujących się tutaj lotnisk. Można także dopłynąć statkiem, a także, koleją, która również można pojechać dalej, w dowolne, wybrane przez siebie miejsce w Argentynie. Głównym językiem jest hiszpański.