to państwo wyspiarskie położone na Morzu Karaibskim, na południe od półwyspu Floryda. W jej skład wchodzą wyspy: Kuba, Juventud oraz ok. 1600 mniejszych wysepek. Stolicą Kuby jest Hawana licząca ponad 2 miliony mieszkańców. Większość wyspy zajmuje nizina. W południowo-zachodniej części wznoszą się wapienne góry Sierra de los Organos.
Wzdłuż południowych wybrzeży ciągnie się łańcuch gór Sierra Maestra z najwyższym szczytem Turquino (2005 m n.p.m.).
Odkryta przez Krzysztofa Kolumba w 1492 roku Kuba, należała do pierwszych posiadłości hiszpańskich w Ameryce. Burzliwe dzieje, powstania i rebelie, spowodowały w 1898 interwencję USA i zmusiły Hiszpanię do zrzeczenia się Kuby. Kraj uzyskał niepodległość w 1902.
Niestety Kuba rządzona przez dyktatorskich przywódców nie miała szans na to by w pełni rozwinąć skrzydła i stać się potęgą gospodarczą, dlatego będąc na miejscu możemy poczuć się tak jakby czas zatrzymał się w miejscu jakieś pięćdziesiąt lat temu. Oczywiście ma to swoje uroki o czym zamierzamy Państwa przekonać.
Kubę zamieszkuje ponad 11 milionów obywateli z czego 66% stanowi rasa biała, 21,9% Mulaci i 12,1% Murzyni.
Aż 55,1% mieszkańców Kuby to bezwyznaniowcy. Katolicy stanowią 39,6% populacji, reszta to w wiekszości protestanci.
Ta najstarsza część miasta, nazywana jest przez miejscowych La Habana Vieja. Znajdują się tu piękne, stare budynki o ciekawej architekturze, muzea, restauracje, stylowe kafejki, kolonialne kościoły, nocne kluby, urokliwe bary. Jednak dzielnica ta jest bardzo zaniedbana, zniszczona, ulice wyboiste, chodniki dzurawe jak ser szwajcarski. La Habana Vieja wpisana jest na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Do obowiązkowych atrakcji turystycznych należy twierdza El Morro i Fort Cabana. Pezłna nazwa brzmi El Fortaleza de los Tres Reyes del Morros. Zbudowana została aż w 1563 roku. W twierdzy znajduje się charkterystyczna latarnia morska (zbudowana znacznie później, bo w XIX wieku). Ciekawostką już jedynie architektoniczną jest 60 armat wycelowanych w morze. Niedaleko od twierdzy znajduje się forteca San Carlos de la Cabańa – dawne więzienie. Dla turystów w niektóre dni odbywają się strzały z armat.
W Starej Hawanie znajduje się także jedna z najstarszych fortec w obu Amerykach (zbudowana w 1577 roku). Jest to El Castillo de la Real Fuerza. Obecnie mieści się w niej kwatera UNESCO, siedziba Archiwum Biblioteki Narodowej, galeria sztuki i muzeum broni. Jako ciekawostę należy powiedzieć, że wizerunek wieży wznoszącej się w Castillo de la Real Fuerza jest oficjalnym logo słynnego na całym świecie rumu „Havana Club”. Innymi atrakcjami turystycznymi starej Hawany są Plaza de Armas (najstarszy plac miasta), barokowy Palacio del Segundo Cabo (obecnie siedziba Ministerstwa Kultury, Kubańskiego Instytutu Książki i księgarni Bella Habana), Palacio de los Capitanos Generales (siedziba Muzeum Miejskiego), Calle Obispo (głowny deptak Starej Hawany), Casa de los Arabes i Casa de Africa (Dom Arabski i Afrykański, bogate zbiory z kultury arabskiej i afrykańskiej na wyspie).
Po drugiej stronie Plaza de la Catedral znajduje się Palacio de los Marqueses de Lombillo z XVIII wieku (obecnie Muzeum Edukacji). W tym rejonie mieści się także Palacio del Marques de Arcos oraz Palacio del Conde de Casa Bayona (obecnie Muzeum Sztuki Kolonialnej). W pobliżu warto odwiedzić jeszcze Palacio del Marques de Aguas Claras z jego piękną restauracją El Patio (miesjce częstych pokazów muzycznych). Do najpiękniejszych miejsce w starej Hawanie należy na pewno bulwar Paseo, wzorowany na madryckim Prado. Ma tu swoją siedzibę Teatr im. Frederico Garcii Lorci, luksusowy hotel Inglaterra, El Capitolio (Kapitol) oraz dziewiętnastowieczna La Fuente de la India (Fontanna Indianki). Dla zainteresowanych rewolucyjną historią Kuby godne polecenia są przede wszystkim Memorial Granma (miejsce przechowywania słynnego jachtu, na którym Fidel Castro wylądował na Kubie w 1959 roku) oraz Muzeum Rewolucji z interesującymi rewolucyjnymi eksponatami.
Główną atrakcją centralne – nowej Hawany jest słynna, sześciokilometrowa promenada Malecón. Jest rzeczywiście pięknie usytuowana, łączy Starą i nową Hawanę i biegnie wzdłuż hawańskiego brzegu Oceanu Atlantyckiego. Biegnie od fortecy Castillo de la Punta do fortu Santa Dorotea de Luna de la Chorrera (obecnie restauracja i bar) w Vedado. Do ciekawych miejsc wzdłuż Macedón należy Torreón de San Lázaro (dawne stanowisko obserwacyjne z XVI wieku), słynny superekskluzywny Hotel Nacional de Cuba (miejsce pobytu Franka Sinatry, Winstona Churchilla, Marlona Brando czy Grahama Greena). Do bardziej nowocześniejszych atrakcji turystycznych nowej Hawany należą Plaza de la Revolución, Muzeum Napoleona, Uniwersytet Hawański czy cmentarz Cristobal Colón. Szczególnie cmentarz godny jest polecenia. Zbudowany w charakterystycznych południowoamerykańskim stylu, z pięknymi grobowcami, mauzoleami, dziwnymi grobami w kształcie piramid, fortec, miniaturowych pałaców itp.
No i oczywiście nie możemy zapomnieć o słynnym kabarecie Tropicana – Mekce turystów przybywających do Hawany. Znajduje się w dzielnicy La Ceiba – 15 min. od centrum. Oprócz tego klubu jest wiele mniejszy, a może i ciekawszych klubów nocnych, gdzie można posłuchać pięknej muzyki kubańskiej.
Cudzoziemcy przyjeżdżający w ramach grup zorganizowanych i posiadający tzw. kartę turysty (tarjeta de Turista) wydawaną przez agencję podróży nie mogą zatrzymywać się w kwaterach prywatnych.
Jeśli mieszkają w hotelu lub na kempingu, są zwolnieni z obowiązku meldunkowego. Turyści chcący zatrzymać się w mieszkaniu prywatnym (na zasadzie wynajmu lub u znajomych) są obowiązani zameldować się we właściwej terytorialnie delegaturze Inmigración y Extranjería, wnosząc opłatę w walucie wymienialnej.
Nie ma obowiązku ubezpieczenia osobowego i komunikacyjnego. Ubezpieczenia wymaga się jednak w przypadku wynajmowania pojazdu mechanicznego czy jednostki pływającej. Zwykle jest ono wliczone w cenę wynajmu. We własnym interesie należy tego dopilnować. Polisy polskie nie są uznawane. Zazwyczaj przyjazdy organizowane przez agencje turystyczne zawierają ubezpieczenia.
Nie ma specjalnych ograniczeń w podróżowaniu po kraju, z wyjątkiem oznakowanych stref specjalnych.
Zakazem objęta jest waluta krajowa, tzn. peso kubańskie. W celu uniknięcia nieporozumień przy wyjeździe zaleca się wymienić w deklaracji celnej wwożone przedmioty wartościowe i pieniądze.
Na Kubie nie obowiązują specjalne i odbiegające od powszechnie stosowanych norm przepisy celne. Obostrzeniom podlega wywóz wyrobów tytoniowych, a w szczególności cygar. Przy wyjeździe, w przypadku braku rachunku za zakup cygar w państwowym sklepie, celnik może je zarekwirować.