Ząbkowice Śląskie,
ul. Św. Wojciecha 6
Ząbkowice Śląskie,
ul. Św. Wojciecha 6
Pamiętajcie, że Wasze dziecko wybierając się w podróż też musi mieć dokumenty! Podróżując poza Unią Europejską dziecko musi posiadać paszport.
Na paszport czeka się miesiąc, warto o tym pamiętać planując termin wyjazdu. Poza tym w wielu krajach, np. Egipt wymagany jest paszport ważny przynajmniej 6 miesięcy. Na internetowych stronach MSZ znajdziecie wszystkie informacje dotyczące wiz wymaganych przez kraj, do którego się wybieracie. W obrębie Unii Europejskiej dziecko podróżuje z paszportem lub tylko z dowodem osobistym.
Nieoczekiwana zmiana planów przed wyjazdem? To może zdarzyć się każdemu. Szczególnie gdy podróżujecie z dziećmi. Poznajcie warunki ubezpieczeń optymalnych.
Jeżeli jesteście ubezpieczeni w Narodowym Funduszu Zdrowia, macie prawo do ubezpieczenia zdrowotnego na terenie Unii Europejskiej oraz w Norwegii, Islandii, Liechtensteinie i Szwajcarii. Uwaga! Żeby móc skorzystać z darmowej pomocy medycznej w tych krajach, musicie mieć wyrobioną Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego. Można to zrobić we właściwym dla miejsca zamieszkania oddziale NFZ, składając wniosek i dowód aktualnego ubezpieczenia, np. RMUA. Jeżeli dziecko uczy się, niezbędna będzie legitymacja szkolna!
Te obostrzenia nie są kaprysem linii lotniczych, bo takie gadżety naprawdę zakłócają pracę urządzeń sterowniczych w samolocie, utrudniając prace pilotów.
Rozmowa z dr. pediatrii
Po intensywnej nauce wyjazd na wakacje jest szczególnie ważny właśnie dla dzieci przewlekle chorych, mających trudności w codziennym funkcjonowaniu i kontaktach z rówieśnikami. Dobrze zaplanowany wyjazd nie stanowi zatem przeciwwskazań. Znanych jest wiele przypadków, w których wakacyjny wyjazd zdecydowanie poprawia stan przewlekle chorego. Przykładem może być wyjazd dziecka z dychawicą oskrzelową w rejony, gdzie pojawienie się uczulającego alergenu jest opóźnione lub nie ma go w ogóle – taka podróż może przynieść same korzyści. Osobom z atopowym zapaleniem skóry (alergiczne zapalenie skóry) wyjazd na południe Europy przynosi bardzo często kilkumiesięczną poprawę jej stanu. Przed wyjazdem jednak powinniśmy skonsultować się z lekarzem specjalistą (prowadzącym dziecko) i zabrać zapas niezbędnych leków.
To na co musimy uważać zależne jest od wieku dziecka. U najmłodszych dzieci w wieku od 1 miesiąca do 3 lat należy uwzględnić:
Wymienione zastrzeżenia znacznie ograniczają możliwość bezproblemowych podróży do krajów tropikalnych (Afryka i Azja Południowo-Wschodnia). Decydując się na wyjazd w te rejony należy zasięgnąć porady lekarza zajmującego się chorobami zakaźnymi lub w Instytucie Chorób Tropikalnych w Gdyni. Planując urlop z dziećmi w wieku od 4 -14 lat, warto zwrócić uwagę na fakt, że uwielbiają one aktywny, sportowy wypoczynek. Trzeba zatem postarać się o wcześniejszy trening i rozpocząć go co najmniej 2 miesiące przed wyjazdem. W ten sposób zminimalizujemy ryzyko urazów, takich jak: skręcenia, zwichnięcia czy złamania.
Kompletując apteczkę powinniśmy w pierwszej kolejności pamiętać o lekach, które bierzemy stale lub które są zalecone przez lekarza (np. przeciwastmatyczne, przeciwalergiczne, przeciwcukrzycowe itp.).
Leki:
We wszystkich krajach europejskich każda apteka i supermarket oferuje mieszanki mleczne, soki oraz środki higieniczne (oliwki, pieluchy jednorazowe). Wybierając się jednak np. do krajów Afryki Północnej (Egipt, Tunezja) zalecałbym zaopatrzenie się w te produkty w Polsce.
Zdarza się, że małe dzieci boleśnie odczuwają zmianę ciśnienia przed podchodzeniem do lądowania lub w czasie startu. W takich sytuacjach młodszym dzieciom powinno się podawać picie, a starszym wystarczy dać cukierki do ssania.
Należy pamiętać o smarowaniu dziecka kremem przeciwsłonecznym z odpowiednim filtrem. Jeśli wybieramy się w bardzo słoneczne regiony najlepiej użyć takiego o faktorze 50+. Dla ochrony niemowląt stosujmy kremy z filtrem fizycznym (mineralnym), a nie chemicznym. Nie wystarczy dziecka raz posmarować, zabieg trzeba powtarzać co dwie godziny i po każdej kąpieli (nawet jeśli krem jest reklamowany jako wodoodporny). Są jednak dzieci, które nie znoszą smarowania kremem całego ciała. Dla nich są przeznaczone odpowiednie ubrania z termoaktywnej tkaniny z wysokim filtrem chroniącym przed promieniami UVB i UVA. Oczywiście nogi, ręce i twarz i tak trzeba chronić kremem.
Przy oparzeniu słonecznym skóra jest czerwona, rozpalona, piecze, mogą się na niej pojawić pęcherze. Do najcięższych oparzeń dochodzi nad wodą, ponieważ dodatkowo odbija ona promienie słoneczne, a uczucie ciepła lub przegrzania jest zminimalizowane. Należy opłukać ciało chłodną wodą i przykładać chłodne kompresy. Należy natłuszczać skórę. Bardzo ważne jest pojenie dziecka. Wizyta u lekarza zalecana jest gdy oparzenie jest rozległe, na skórze tworzą się pęcherze, dziecko źle się czuje, ma gorączkę, skarży się na silny ból.
Udar słoneczny najczęściej towarzyszy oparzeniom słonecznym, choć nie musi tak być. Jest następstwem przegrzania organizmu. Może się pojawić u dziecka, które zbyt długo przebywało na słońcu, nie miało nakrycia głowy, za mało piło. Jego objawy to zawroty i ból głowy oraz wysoka gorączka. Dziecko trzeba przenieść do cienia, ochładzać okładami z chłodnej wody i obficie poić. Wizyta u lekarza konieczna jest jeżeli dziecko straci przytomność lub gdy jego stan się pogarsza.
Niezależnie od wieku, pamiętajmy by nasze dziecko:
Przed wyjazdem konieczne jest wykupienie odpowiedniej polisy zdrowotnej i wyjaśnienie z agentem, z jakiej pomocy i w jakich przypadkach możemy na jej podstawie skorzystać.
Pamiętajmy, że koszty leczenia w niemal wszystkich krajach świata są kilka do kilkunastu razy wyższe niż w Polsce. Nie należy lekceważyć żadnych symptomów choroby. Powinniśmy niezwłocznie udać się do rezydenta i poprosić o umożliwienie wizyty u lekarza. Właśnie ze względu na niespodziewane okoliczności i ryzyko chorób u dzieci, warto jest wybierać wyjazdy ze sprawdzonymi biurami podróży, które gwarantują opiekę, najlepiej polskojęzycznego rezydenta.
Wyjeżdżając do krajów Unii Europejskiej po 1 maja 2004 powinniśmy zabrać ze sobą wypełniony formularz 111 uprawniający do korzystania w przypadku nagłego zachorowania z takiego samego jak mieszkańcy danego kraju leczenia – nie zawsze w pełni opłacanego przez danego ubezpieczyciela.
Jeśli dziecko jest chore przewlekle zaleca się wizytę kontrolną u lekarza prowadzącego.
Wspólne wyjazdy wypoczynkowe bardzo pozytywnie wpływają na funkcjonowanie rodziny. Jest to wyjątkowy czas, który w pełni poświęcamy sobie nawzajem i który stwarza okazję do budowania więzi rodzinnych.
W trakcie wakacji oddajemy się słodkiemu lenistwu. Daleko od pracy, pośpiechu i codzienności mamy możliwość niczym nie zmąconej zabawy z własnymi pociechami i chwilę na bycie razem z partnerem. Wspólne wyjazdy to okazja do lepszego poznania własnych dzieci, ich pragnień, trosk a także siebie nawzajem.
Nie ma konkretnego wieku dziecka, od którego zalecane jest rozpoczynanie podróżowania. Wielu rodziców rozpoczyna wyjazdy gdy dziecko jest w wieku niemowlęcym i jest karmione mlekiem matki. Wbrew potocznym opiniom maluchy z łatwością adaptują się do obcego klimatu oraz do „trudów” podróży, a pomoce typu chusta czy nosidło ułatwiają przemieszczanie się. Dzieci starsze, wyposażone w kompetencje społeczne, nauczone samodzielności i zaradności doskonale radzą sobie podczas wyjazdu, nawiązują nowe znajomości, uczą się odmiennych kultur oraz rozwijają ciekawość świata.
Podczas planowania podróży warto zastanowić się czy będziemy podróżować samochodem czy lecieć samolotem, i biorąc to pod uwagę zaplanować trasę podróży oraz potrzebne rzeczy, które warto mieć pod ręką (pieluchy, chusteczki, wodę, maskotki itp.). Wybierając miejsce docelowe zastanówmy się czy zależy nam na zwiedzaniu czy pobycie stacjonarnym. Wyjazd z małym dzieckiem nie ogranicza nas bowiem wyłącznie do pobytu w jednym miejscu i nie może być postrzegany jako realizujący potrzeby wyłącznie malucha. Rodzice również powinni czerpać przyjemność z możliwości wspólnego przebywania. Przy wyborze hotelu warto wziąć pod uwagę jego przystosowanie dla dzieci: czy jest polski animator, plac zabaw, brodzik z ciepłą wodą (bywają także z zimną), jak daleko jest od plaży, czy są podjazdy dla wózków dziecięcych, czy w hotelu można wypożyczyć łóżeczko turystyczne, wózek „parasolkę” czy krzesełko do karmienia. Dzięki temu ograniczymy nasz bagaż i ułatwimy sobie podróż. Pakując walizki nie zapomnijmy o wyborze odpowiednich do danego klimatu ubrań dziecka. A organizując torbę podręczną pamiętajmy o przekąskach i zabawkach dobranych do wieku dziecka, dzięki którym w „trudnej” chwili w podróży przekierujemy jego uwagę na coś przyjemnego i interesującego.
Niektóre dzieci nie dostarczają trudności zarówno w przygotowaniach jak i podczas samego wyjazdu. Nie boją się, są śmiałe i odważne. Dopytują o miejsce podróży i są wyraźnie zainteresowane. Tych dzieci nie trzeba w żaden szczególny sposób przygotowywać do wycieczki. Wystarczy opowiedzenie o miejscu, w które chcecie się wybrać, pokazaniu na mapie, w przewodniku czy Internecie.
Dzieciom, które są nieśmiałe i nieco wycofane, warto poświęcić więcej uwagi i zadbać o ich dobre samopoczucie. Rozmowy na temat wyjazdu, opowiadanie o miejscu do którego jedziemy, pokazywanie zdjęć, odwoływanie się do wcześniejszych rodzinnych wyjazdów, wspominanie mile spędzonych chwil czy staranne przygotowanie rzeczy, które malec chce zabrać gdyż dają mu poczucie bezpieczeństwa jest bardzo istotne. Warto także sięgnąć po bajkoterapię. Dzięki odpowiednim opowiadaniom terapeutycznych nasze dziecko nabędzie pewności siebie, zdobędzie poczucie mocy i sprawstwa, a przede wszystkim znajdzie sposób na poradzenie sobie ze stresem związanym z przygotowaniem do podróży. Pamiętajmy także o tym, aby wspierać i wzmacniać malucha, nie wyśmiewać, nie poniżać, tylko okazać akceptację i zrozumienie dla jego emocji. Zwłaszcza nie należy bagatelizować lęku, nawet jeśli nam wydaje się irracjonalny.
W przygotowanie do podróży warto spróbować włączyć nasze dziecko. Będzie to dla niego frajda, ale przede wszystkim nauka. Dzięki nam nauczy się organizacji (np. robienie listy i sprawdzanie czy wszystkie punkty są spełnione), planowania (przeglądanie map czy przewodników i zaznaczanie miejsc wartych zobaczenia) oraz odpowiedzialności. Takie postępowanie sprawi, że nasza pociecha będzie miała poczucie bycia ważnym członkiem rodziny, którego zdanie jest brane pod uwagę.
Przygotowanie dziecka do obcowania z inną kulturą w niczym nie odbiega od przygotowania dorosłego. Korzystajmy więc z map, przewodników, zdjęć czy stron internetowych, prezentujących walory danego regionu. Należy opowiedzieć dziecku o historii danego kraju, obyczajach, języku jakim posługują się jego mieszkańcy. W miarę swoich możliwości warto nauczyć dziecko prostych zwrotów grzecznościowych, takich jak: poproszę, dziękuję, dzień dobry czy do widzenia. Bardzo ciekawym doświadczeniem może być przygotowanie jakiejś typowej potrawy z kraju do którego jedziemy, spróbowanie oryginalnych przypraw czy specyficzny sposób jedzenia.
To w naturalny sposób pobudza wyobraźnię oraz ciekawość świata.
Warto zachęcać do zwiedzania, lecz nigdy na siłę. Wszak ma to być odpoczynek i przyjemność. Nie stawiajmy dziecku zbyt wysokich wymagań. Weźmy pod uwagę jego wiek, możliwości i dotychczasowy tryb życia. Dzieci z rodzin dużo podróżujących i mających dynamiczny tryb życia z pewnością łatwiej zniosą wielogodzinne zwiedzanie zabytków. Prócz miejsc, które sami chcemy zwiedzić miejmy na uwadze także zainteresowania malucha.
Zwiedzanie w ciepłych krajach bywa męczące nie tylko dla dorosłych, więc odskocznia w postaci wizyty w aquaparku, ogrodzie botanicznym czy zoologicznym może być świetnym sposobem na złapanie oddechu i zregenerowanie sił. W przypadku dzieci starszych dobrym pomysłem będzie nawiązanie do przerabianego materiału w szkole (np. historia) czy przedszkolu, do oglądanych filmów czy przeczytanych książek. Pamiętajmy jednak o tym, aby nie była to forma sprawdzianu. Jeśli dziecko wyraźnie nie ma ochoty na zwiedzanie zabytków, tylko na kąpiel w morzu czy basenie, nie zmuszajmy go do zwiedzania. Niech ma miłe wspomnienia ze wspólnych wakacji.
Dzieci mają cudowną umiejętność porozumiewania się ze sobą nawzajem za pomocą gestów czy mowy ciała, a inny kolor skóry czy włosów, odmienny język i strój nie stanowi żadnej bariery. W pierwszych dniach w innym kraju warto być obok dziecka, tak aby czuło się bezpiecznie. Nawet najbardziej otwarte, spontaniczne i kontaktowe dziecko może mieć chwile zawahania i niepewności. Gdy nasza pociecha poczuje się pewniej możemy się wycofać i zapewnić warunki do swobodnej wspólnej zabawy. Gdy nasze dziecko jest nieśmiałe kontakt z rówieśnikami zwykle bywa utrudniony, zwłaszcza jeśli rówieśnik mówi innym językiem. Warto z dzieckiem zawczasu zacząć pracować, aby radziło sobie z trudnościami podczas wyjazdu. Pamiętajmy, aby nie zmuszać dziecka do kontaktów z innymi, nie zawstydzać i nie ośmieszać, lecz zapewnić akceptację i zrozumienie. Ważne jest, aby dziecko czuło się bezpiecznie i miało w nas oparcie.
Wspólny wyjazd jest ogromnym przeżyciem dla dziecka, podczas którego zbiera różnego rodzaju doświadczenia, a co za tym idzie utrwala wspomnienia. Nagrywanie filmów czy robienie zdjęć pomoże przechować w pamięci to co dziecko widziało i czego doświadczyło. Cudownie jest po wielu tygodniach usiąść całą rodziną i powspominać miniony czas. Szczególną pamiątką dla dzieci stają się rzeczy znalezione: kamienie, szyszki, muszle, do których zbierania warto zachęcać. Po powrocie do domu warto razem z dzieckiem zrobić różnego rodzaju ozdoby, które można podarować bliskim na pamiątkę.
Powrót do codziennych obowiązków to dobry moment na przeprowadzenie rozmowy na temat przekazywania przez dzieci relacji z podróży zagranicznej swoim kolegom. Dzieci potrafią epatować swoją zamożnością. W dużej mierze zależy to od postawy samych rodziców.
W przypadku młodszych dzieci, które nie znają jeszcze wartości pieniądza ani relacji cenowych, musimy zdecydowanie wystrzegać się rozmów poruszających zagadnienie kosztów wycieczki, wyjątkowości naszej rodziny. Trzeba uwypuklić inne walory – byliśmy razem, dobrze się bawiliśmy, mamy szereg ciekawych doświadczeń i pamiątek z wakacji. Ze starszymi dziećmi należy poruszyć temat jak prezentować swoje wrażenia z wakacji. Jest to element szerszego aspektu wychowawczego – zwracania uwagi naszego dziecka na uczucia innych oraz czasem gorszą sytuację bytową ich rówieśników, którzy nie mieli możliwości wyjazdu. Dlatego konieczne jest przekazywanie dzieciom wartości uniwersalnych, takich jak przyjaźń, lojalność, wrażliwość na krzywdę oraz to, że o jego atrakcyjności i wyjątkowości nie świadczy fakt, gdzie spędzał wakacje, ale jakim jest kolegą.
Planując budżet naszego wymarzonego wyjazdu wakacyjnego nie zapomnijmy o polisie kosztów leczenia za granicą. Możemy wykupić taką, która zapewni nam nie tylko zwrot poniesionych na opiekę medyczną wydatków ale w sytuacji krytycznej, związanej z chorobą czy nieszczęśliwym wypadkiem, zapewni nam komfort i wszechstronną pomoc serwisu Assistance.
Polisa, zwykle w formie pakietu, zawiera Ubezpieczenie Kosztów Leczenia, Następstw Nieszczęśliwych Wypadków oraz program pomocowy Assistance. Warto wybrać taką, która będzie zawierała dodatkowo Ubezpieczenie Odpowiedzialności Cywilnej i Bagażu podróżnego.
Celowe jest zastanowienie się nad wysokością sumy ubezpieczenia. Zwykle, najtańsze pakiety polis wakacyjnych oferują niskie sumy ubezpieczenia oraz skromny zakres ochrony ubezpieczeniowej. Już za kilka złotych za dobę mamy możliwość zapewnienia ubezpieczonemu wszechstronnej i komfortowej ochrony. Poczucie bezpieczeństwa, które zapewnia nam polisa pozwoli w pełni cieszyć się urlopem.
Aby polisa dała nam poczucie bezpieczeństwa, należy starannie wybrać jej zakres. Czasem warto dopłacić, by obejmowała też inne niż te standardowe rodzaje ryzyka. Pakiet ubezpieczeniowy składa się zwykle z kilku polis. Podstawą jest Ubezpieczenie Kosztów Leczenia. Dzięki niemu Towarzystwo Ubezpieczeniowe pokryje nasze wydatki związane z wizytą u lekarza (także prywatnego) i zakupem leków. Sfinansuje także pobyt w szpitalu. Należy jednak pamiętać, że zazwyczaj ubezpieczenie kosztów leczenia dotyczy zdarzeń nagłych, nie mających związku z ewentualną, leczoną wcześniej chorobą przewlekłą. Rozszerzenie zakresu ochrony jest możliwe poprzez opłacenie dodatkowej składki. Z dodatkowymi opłatami musimy się też liczyć planując amatorskie uprawianie sportów wysokiego ryzyka. W katalogu takich sportów znajdziemy na przykład narciarstwo czy nurkowanie. Jeśli planujemy tego typu aktywność podczas wakacji, należy poinformować o tym agenta przy zakupie polisy. Warto wspomnieć, że polisa taka obejmie także Ubezpieczenie Kosztów Ratownictwa.
Kolejne składniki pakietu to Ubezpieczenie Następstw Nieszczęśliwych Wypadków, dzięki któremu otrzymamy odszkodowanie za każdy procent utraty zdrowia oraz Ubezpieczenie Assistance. To ostatnie jest szczególnie ważne, kiedy znajdziemy się daleko od domu w sytuacji kryzysowej. Możemy wtedy liczyć na daleko idące świadczenia opiekuńcze, takie jak: organizacja transportu ubezpieczonego do kraju zgodnie z zaleceniami lekarza, organizacja i pokrycie kosztów pobytu ubezpieczonego w hotelu, kiedy transport chorego do kraju jest niemożliwy, organizacja i zwrot kosztów powrotu ubezpieczonego do kraju w sytuacji kiedy chory nie może powrócić zaplanowanym środkiem podróży (dotyczy to także osoby towarzyszącej). Możemy liczyć także na pomoc finansową, założenie za nas kaucji czy zastępstwo procesowe.
Elementem naszej polisy jest także Ubezpieczenie od Odpowiedzialności Cywilnej, które chroni nas w przypadku roszczeń osób trzecich za szkody, które mogliśmy im wyrządzić w czasie podróży czy pobytu za granicą.
Nie należy też zapominać o ubezpieczeniu bagażu. Zapewnia nam ochronę rzeczy osobistych w podróży i na wakacjach. Warto o tym pamiętać – przecież na wakacje mamy zazwyczaj raz w roku. Dobrze żeby były udane!
Jeśli zdarzył się nam wypadek lub dotknęła choroba, nie wahajmy się zwrócić o pomoc do działającego 24 godziny na dobę centrum Assistance Ubezpieczyciela. Może nam to pomóc w zorganizowaniu kontaktu z lekarzem, negocjacjach ze szpitalem oraz uruchomieniu któregoś z programów opiekuńczych polisy ubezpieczeniowej. Wykupiliśmy ubezpieczenie, żeby w krytycznej sytuacji móc liczyć na pomoc specjalistów. Mając do czynienia ze służbą zdrowia za granicą należy zbierać kopie dokumentacji lekarskiej, rachunki, wizytówki lekarzy. Dokumenty te posłużą w procedurze zwrotu poniesionych wydatków. Jeśli mamy do czynienia z drobną konsultacją lekarską lub ambulatoryjną należność zwykle pokrywamy ze środków własnych. Przed wyjazdem na wakacje jeszcze raz warto przeczytać zakres ubezpieczenia zawarty w Warunkach Ogólnych Umowy.
Jesteśmy w pełni odpowiedzialni za nasze dzieci, także materialnie za szkody przez nie wyrządzone. W ferworze zabawy naszym milusińskim zdarza się wystąpić w roli tornada. Ubezpieczenie Odpowiedzialności Cywilnej jest właśnie na taką okazję.
Służby konsularne mają obowiązek pomagać obywatelom swojego kraju w sytuacjach kryzysowych. W praktyce może się jednak zdarzyć, że w okresie wakacyjnym nie otrzymamy spodziewanej pomocy. Nieliczny personel tych placówek nie jest często w stanie sprostać potrzebom coraz liczniej wyjeżdżających rodaków. Na podstawowe informacje możemy liczyć w godzinach urzędowania przedstawicielstw. Centrum Assistance Towarzystwa Ubezpieczeniowego zorganizuje nam pomoc w zakresie umowy ubezpieczenia. Centrala Assistance jest do naszej dyspozycji przez 24 godziny na dobę.
